ادامه از صفحه یک...
نکته نخست: در روایت مقبوله «عمربنحنظله» از «امامصادق» (علیهالسلام) است که امام(ع) میفرمایند: «هر کس از شما که راوی حدیث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و احکام ما را بشناسد، او را بهعنوان حکم بپذیرید؛ همانا من او را حاکم بر شما قراردادم.»
نکته دوم: «ملااحمد نراقی» از علمای قرن ۱۲ خورشیدی، درکتاب «عوائدالایام»، ولایتفقیه را ازنظر فقهای شیعه بدون اشکال میداند و میگوید: «ولایتفقیه ازجمله بین شیعیان اجماعی است و هیچیک از فقها در ولایتفقیه اشکال نکردهاند.»
نکته سوم: بیان «محمدحسن نجفی» معروف به «صاحبجواهر» از علمای قرن ۱۳ خورشیدی است که در این باره میگوید: «کسی که در ولایتفقیه وسوسه کند، طعم فقه را نچشیده و معنا و رمز کلمات معصومین را نفهمیده است.» مراد از ولایت مطلقه فقیه جامعالشرایط این است که دین حنیف اسلام - که آخرین دین آسمانی است و تا روز قیامت استمرار دارد-، دین حکومت و اداره امور جامعه است؛ لذا همه طبقات جامعه اسلامی ناگزیر از داشتن ولی امر، حاکم و رهبر هستند تا امت اسلامی را از شر دشمنان اسلام و مسلمین حفظ و از نظام جامعه اسلامی پاسداری کرده، عدالت را برقرار و از ظلم و تعدی قوی بر ضعیف جلوگیری کنند، همچنین وسایل پیشرفت و شکوفایی فرهنگی، سیاسی و اجتماعی را تأمین نمایند. این کار در مرحله اجرا ممکن است با مطامع، منافع و آزادی بعضی از اشخاص منافات داشته باشد. حاکم مسلمانان پس از اینکه وظیفه خطیر رهبری را طبق موازین شرعی به عهده گرفت، باید در هر مورد که لازم بداند، تصمیمات مقتضی را براساس فقه اسلامی اتخاذ و دستورهای لازم را صادر کند.
نکته چهارم: تصمیمات و اختیارات ولیفقیه در مواردی که مربوط به مصالح عمومی اسلام و مسلمین باشد، در صورت تعارض بااراده و اختیار آحاد مردم، بر اختیارات و تصمیمهای آحاد امت مقدم و حاکم بوده و این توضیح مختصری درباره ولایت مطلقه است.
نکته پایانی: اطاعت از دستورات حکومتی ولی امر مسلمین، بر هر مکلفی ولو اینکه فقیه باشد، واجب است و برای هیچکسی جایز نیست که با متصدی امور ولایت، به این بهانه که خودش شایستهتر است، مخالفت کند و این در صورتی است که متصدی منصب ولایت از راههای قانونی شناختهشده به مقام ولایت رسیده باشد.بر اساس مذهب شیعه همه مسلمانان باید از اوامر ولایی ولیفقیه اطاعت کنند و تسلیم امرونهی او باشند؛ این حکم شامل فقهای عظام هم میشود، چه رسد به مقلدان آنان. به نظر ما التزام به ولایتفقیه قابلتفکیک از التزام به اسلام و ولایت ائمه معصومین (علیهمالسلام) نیست.